Recenzja smartfona Honor 6 Plus

Działanie, oprogramowanie

W smartfonach Honora i Huawei chyba największe obawy wzbudzają autorskie jednostki centralne Kirin. Honor 6 Plus skrywa pod swoją obudową procesor Kirin 925 (4x Cortex A15 1,8GHz + 4x Cortex A7 1,3GHz) z Mali-T628 MP4, który wspierany jest przez 3GB pamięci operacyjnej RAM. Do tego mamy Androida 4.4.2 KitKat i nakładkę systemową EMUI 3.0.

Całość działa szybko i płynnie, nawet, jeśli w tle jest uruchomionych sporo aplikacji (nie należę do użytkowników, którzy często je zamykają). Przełączanie się pomiędzy aplikacjami jest szybkie i bezproblemowe. Jeśli już zdarzają się jakiekolwiek spowolnienia (sporadycznie) to trwają krótko i nie są irytujące dla użytkownika. Korzystałam z Honora 6 Plus dość długo i nigdy nie miałam ochoty wyrzucić go za okno, a to jednak całkiem niezła rekomendacja ;).

Z góry muszę Was lojalnie uprzedzić, że do testów otrzymałam wersję chińską, która nie oferuje nawet preinstalowanych usług Google (w tym Google Play). Ale spokojnie – raz, że wszystkie działają, wystarczy je pobrać i zainstalować z pliku .apk, a dwa – egzemplarze sprzedawane w naszym kraju mają usługi Google preinstalowane. Ale w związku z powyższym nie mogę na przykład stwierdzić czy w wersji polskiej (tak ją nazwijmy) występują braki w tłumaczeniu (zamiast języka polskiego – chiński lub angielski) oraz jakie aplikacje dostajemy od razu po wyjęciu telefonu z pudełka (w tej wersji jest całe mnóstwo oprogramowania typowo chińskiego i w tymże języku).

Jeśli natomiast chodzi o sam interfejs, EMUI 3.0, doskonale znacie go z poprzednich recenzji – choćby Huawei G7 czy Honora 4X. Zdecydowanie wymaga chwili przyzwyczajenia, ale w mojej opinii jest to jedna z najlepszych i najbardziej funkcjonalnych nakładek na system Android (obok Zen UI od Asusa).

Rzeczą, która rzuca się w oczy w pierwszej chwili, jest brak app drawera, przez co wszystkie skróty do aplikacji zainstalowanych na telefonie rozrzucone są po ekranach domowych i jedyne, co możemy z nimi zrobić, to pogrupować w foldery. Ponadto mamy całe mnóstwo personalizacji ekranów domowych – łącznie ze zmianą tapety, dodaniem widżetów, zmianą przejść pomiędzy nimi oraz układu (4×5, 5×4 czy 5×5).

Faktem wartym odnotowania jest możliwość chowania belki systemowej w dowolnej chwili, gdy uznamy, że jej nie potrzebujemy – wystarczy jeden klik, by ją schować i jeden ruch palcem, by przywrócić. A same przyciski mamy standardowo trzy: wstecz, Home i otwarte aplikacje (dłuższe przytrzymanie przenosi do ostatnio używanego programu), natomiast czwarty (ułatwiający otwieranie panelu powiadomień bez potrzeby sięgania palcem do górnej belki) można dodać wchodząc w ustawienia.

Oczywiście jak to w EMUI 3.0 bywa, mamy całe mnóstwo dodatków systemowych:

obsługa jedną ręką,
przycisk wiszący,
tryb nie przeszkadzać,
tryb ultraoszczędny (aktywne są tylko połączenia głosowe, wiadomości i dostęp do kontaktów),
tryb obsługi w rękawiczkach,
sterowanie ruchem (w tym tak popularne wybudzanie ekranu dwuklikiem i otwieranie aplikacji poprzez narysowanie przypisanej do niej litery),
aplikacje działające w sieci (sami decydujemy, które aplikacje mogą działać wyłącznie korzystając z WiFi i/lub LTE),
menadżer zezwoleń (przypisujemy możliwość dostępu do kontaktów, SMS, rejestru połączeń, kalendarza, etc. dla poszczególnych aplikacji),
menadżer uruchamiania (możemy zezwolić na automatyczne uruchamianie aplikacji przy włączaniu telefonu),
aplikacje chronione (ustawiamy, które aplikacje mogą działać po wyłączeniu ekranu),
menadżer powiadomień (sami decydujemy, które programy mogą nam wysyłać powiadomienia push).

Z 32GB pamięci wewnętrznej do wykorzystania zostaje 25,77GB. Pamięć można rozszerzyć dzięki slotowi kart microSD o 128GB (!) pod warunkiem, że nie chcemy w tym samym momencie korzystać z dwóch kart SIM. Nie można przenosić aplikacji i gier na kartę pamięci – wyłącznie ich dane.

Benchmarki
Quadrant: 11970
AnTuTu: 42985
An3DBenchXL: 45572
3D Mark:
Ice Storm: max
Ice Storm Extreme: 9028
Ice Storm Unlimited: 14096

Przeglądarki:
Sunspider: 757
Peacekeeper: 1147
Mozilla Kraken: 5014
Google V8 Bench: 5937

Test pamięci systemowej (AndroBench):
– szybkość ciągłego odczytu danych: 99,65 MB/s
– szybkość ciągłego zapisu danych: 40,67 MB/s
– szybkość losowego odczytu danych: 19,57 MB/s
– szybkość losowego zapisu danych: 5,13 MB/s

Granie na Honorze 6 Plus jest przyjemnością. Nie czuje żadnego respektu przed takimi standardowymi grami przeze mnie testowanymi, jak GTA San Andreas, Asphalt 8: Airborne, Real Racing 3 czy Dead Trigger 2.

Z odtwarzaniem wideo jest różnie. Preinstalowany odtwarzacz nie radzi sobie z napisami i dźwiękiem .dts i .ac3, a w kilku przypadkach występuje klatkowanie skutkujące pojawianiem się artefaktów uniemożliwiających oglądanie filmów. Szczegóły poniżej – preinstalowany odtwarzacz i VLC:
– mkv, 480p, xvid, as l5, 1Mbps, he aac, napisy: klatkuje; bez zmian,
– mkv, 720p, h264, 3Mbps, vorbis, napisy: OK, bez napisów; OK,
– mkv, 720p, h264, hp 3.1, 600kbps, aac/mp3 dual audio: OK,
– mkv, 720p, h264, hp 5.1, 6Mbps, ac3, napisy: OK, ale bez dźwięku i bez napisów; OK,
– mp4, 720p, h264, hp 5.1, 6Mbps, ac3: OK, ale bez dźwięku; OK,
– mp4, 720p, h264, mn 3.1, 3Mbps, aac: OK,
– mkv, 720p, h264, hp 3.1, 3Mbps, aac: OK,
– mkv, 1080p, h264, hp 4.1, 40Mbps: delikatne klatkowanie; OK,
– mkv, 1080p, vc1, ap l3, 18Mbps, ac3: OK, ale bez dźwięku; OK,
– mkv, 1080p, h264, hp 4.1, 10Mbps, dts, napisy: bez dźwięku i bez napisów; OK.

Głośnik natomiast jest mono, znajduje się w dolnej części obudowy, przez co trzymając telefon w dłoni (na przykład podczas grania) zagłuszanie dźwięku jest na porządku dziennym. Na temat jego jakości niestety nie mogę powiedzieć nic dobrego. Dźwięk jest charakterystycznie spłaszczony i metaliczny, przez co do słuchania muzyki się po prostu nie nadaje. Sytuacji, niestety, nie poprawiają również podłączone do gniazda słuchawki – jakość tylko nieznacznie ulega polepszeniu.

Moduły łączności, porty:

LTE, dual SIM: oba gniazda obsługują LTE, między nimi można się przełączać z poziomu ustawień (nie trzeba zmieniać rozmieszczenia kart w slotach). Jedno gniazdo jest microSIM, drugie – nanoSIM. Z obu można dzwonić, wysyłać wiadomości SMS/MMS oraz korzystać z transmisji danych. Jest to dual SIM aktywny – prowadząc rozmowę na jednym numerze na drugim jest wolna linia,
GPS: pierwszego fixa łapie w ciągu około ośmiu sekund. Podczas nawigacji z mapami offline Here Maps nie wystąpiły żadne problemy z działaniem,
WiFi: bezproblemowe połączenie z siecią, brak problemów,
Bluetooth: za jego pomocą podłączyłam zarówno słuchawki bezprzewodowe, klawiaturę, jak również opaski inteligentne (m.in. Xiaomi Mi Band),
microUSB: obsługuje OTG, dzięki czemu możemy do niego podłączyć zewnętrzne pamięci masowe typu pendrive oraz myszki/klawiatury,
microSD: obsługuje karty 128GB (!).