Nie od dziś wiadomo, że dostęp do usług streamingowych takich jak Netflix jest zwykle ograniczony regionalnie do poszczególnych państw członkowskich UE. Unia Europejska coraz bardziej naciska za rozwiązaniem blokad regionalnych na terenie krajów we wspólnocie.
Pomysł nie jest nowy
Pierwsze rozporządzenie w sprawie walki z regionalizacją państw członkowskich w UE, zaczęło obowiązywać od grudnia 2018 roku (stosowane 18 miesięcy). Komisja Europejska pozytywnie oceniła jego skutki. Blokady lokalizacyjne samych stron internetowych spadły z pułapu 26,9% do 14%, przy grupie badawczej sięgającej 9000 stron www. Według raportu UE taka poprawa miała również wpływ na wzrost handlu zagranicznego i dzięki temu zanotowano wzrost transakcji międzynarodowych o 1,6% względem roku 2015.
Unia Europejska nadal pracuje nad rozwiązaniem
Blokada regionalna kłóci się z wizją jednolitego rynku UE. Komisja Europejska na bieżąco monitoruje problem z dostępem do treści audiowizualnych w różnych krajach i wkrótce rozpocznie dyskusje z branżą rozrywki audiowizualnej (np. Netflix), na temat sposobów poprawy dostępu konsumentów do tego typu treści we wszystkich krajach związkowych.
Planowane rozmowy pomogą utworzyć odpowiedni plan działania w dziedzinie mediów i sektora audiowizualnego, który ma na celu pomóc europejskim firmom w zwiększeniu zasięgu i dotarciu do nowych odbiorców. Jednak, jak na razie, nie zdecydowano się na jakieś konkretne działania i rozmowy są niezobowiązujące.
Blokada regionalna w UE – problem większy niż myślisz
Według przeprowadzonych badań, przeciętny europejski konsument ma dostęp tylko do 14% filmów dostępnych online we wszystkich państwach członkowskich jako całości. Gdyby zagłębić się do szczegółowych danych liczbowych, to Grecy mają dostęp jedynie do 1,3% treści wideo dostępnych online w UE, w opozycji do widzów niemieckich, którzy cieszą się dostępem do 43,1% wszystkich treści. W prowadzonych statystykach zaobserwowano rosnące zapotrzebowanie (odnotowane zwłaszcza w młodszych grupach wiekowych) na dostęp do treści audio-wideo oferowanych w innych państwach członkowskich. Wzrosło ono przez trzy lata (2015-2019) z 5% do 9%.
